Gedwongen verhuizen

Werkelijk waar, ik vond het een drama. Ik weet het nog heel erg goed dat moment dat we te horen te kregen dat we gedwongen moesten verhuizen. Ze zouden namelijk de straat waarin wij woonden gaan platgooien om opnieuw in te gaan richten. De straat waar ik was opgegroeid, waar ik vele herinneringen had gemaakt en vele vriendschappen had opgedaan. Misschien nog wel het belangrijkste van alles, de straat waar ik beginnend puber was. Ik was namelijk net 14 jaar toen we gedwongen verhuizen moesten.

We zouden gaan verhuizen naar de andere kant van het dorp. Een voordeel was dan dat ik dichter bij school kwam te wonen en daardoor minder ver hoefde te fietsen. Echter een groot nadeel daarintegen vond ik dan toch wel dat ik alleen moest gaan fietsen. Ik had juist zo’n fijn groepje waarmee ik iedere ochtend en middag mee kon fietsen.

De verhuizing vond ik, ondanks dat ik al 14 was, zeer intens. Het ging mij allemaal veel te snel. Ik kon niet of nauwelijks afscheid nemen van mijn oude slaapkamer en de omgeving waarin ik was opgegroeid. In het nieuwe huis kreeg ik dan wel een grotere slaapkamer, maar toch. Omdat we zo snel moesten verhuizen, had ik weinig zeggenschap over inrichting van mijn eigen kamer. Alles werd snel gedaan zodat we zo snel mogelijk intrek konden nemen in het nieuwe huis.

Het was dan wel een huis, het heeft voor mij alleen nooit echt als mijn thuis gevoeld. Ik mistte de oude omgeving, de verbinding die daar was met de buren die was er niet in de nieuwe buurt. Ik mistte mijn vriendinnen in mijn nabijheid. Deze woonde ook niet meer om de hoek nu. In de nieuwe wijk waar ik kwam te wonen, woonden weinig leeftijdsgenoten, de meeste waren flink jonger dan ik of juist flink ouder dan ik. Ik kon dus nergens goed aansluiting vinden.                                                                            

Wat te doen bij verhuizing?

Ik vond het echt serieus denk ik het meest verschrikkelijke ooit dat verhuizen. Was het allemaal maar wat makkelijker geweest. Was er maar iets geweest toen dat het makkelijker had gemaakt. Nu mag ik natuurlijk niet klagen met de leeftijd van toen 14 jaar. Ik kon nog redelijk goed bevatten wat er allemaal speelde. Mijn zusjes echter die wat jonger waren dan ik hadden er alweer meer moeite mee.

Wat zouden dan goede dingen zijn om aan te bieden aan jeugdigen die te maken krijgen met een verhuizing? Er zijn wel aantal tips te geven die gedaan kunnen worden om een verhuizing wat gemakkelijker te laten verlopen. Denk bijvoorbeeld aan de volgende zaken:

• Ruim na een verhuizing spullen zoveel mogelijk op.
• Ben je op de nieuwe plek, probeer dan je spulletjes zoveel mogelijk op de oude en vertrouwde plekjes neer te zetten.
• Vraag je ouders of je vrienden mag uitnodigen om mee samen te spelen in je nieuwe huis.
• Probeer de voordelen te zien van het verhuizen, ook al is dat soms moeilijk.

Welke tips zou jij nog aan dit rijtje toe willen voegen?