Er zijn voor

Wanneer jeugdigen te maken krijgen met een overlijden, maken zij de meest ingrijpende vorm van verlies door. De impact die deze vorm van verlies teweeg brengt is enorm: een geur, een muziekstuk, een winkel, een bepaalde dag, dit zijn allemaal triggers die herinneringen kunnen oproepen, zelfs jaren later nog. Deze triggers kunnen ertoe leiden dat er spontane huilbuien ontstaan of woede-uitbarstingen.

Wanneer jeugdigen te maken krijgen met deze vorm van verlies raken zowel de emotionele ontwikkeling als de cognitieve ontwikkeling verstoord, zij kunnen op allerlei manieren laten merken dat zij verdriet hebben en rouwen. Als ouder, opvoeder of professional zijnde is het op deze momenten belangrijk om er te zijn en te bespreken wat er is gebeurd. Het begint met het herkennen van de gevoelens en emoties die zichtbaar zijn ten gevolge van verlies en rouw en vervolgens het erkennen hiervan.

Bespreken

Maar hoe bespreek je nu een verlieservaring met een baby of dreumes, een peuter of kleuter of een schoolkind of een puber? Hoe weet je hoe dat zij te maken hebben met rouw ten gevolge van een verlies? Hiervoor schreef ik een blogreeks. In deze reeks, neem ik je mee in het proces van verlies en rouw bij de jeugdige. Ik deel mijn kennis over het proces van verlies en rouw en geef mijn tips wat ik zou doen per leeftijdscategorie.